امام رضا
10 فروردین 1394 توسط بديعي خوزاني
السلام علیک ایها الامام الرئوف علی ابن موسی الرضا علیه السلام
دستت را می گذاری روی مرزی ترین نقطه وجودت
یک حس گمشده آهسته شروع می کند به جوانه زدن…
سلام می کنی چشمت مست تماشای گنبد طلا می شود…
بو می کشی تا ریه هایت پر شود از عطر حضور نگاه مهربان امام رضا
و احساس تازگی اندیشه های خسته ات را فرا می گیرد…
زیر لب زمزمه می کنی یا ضامن آهو یا غریب الغربا حواست به من هست؟
دلت را جا گذاشتی در حرم و گره اش زدی به ضریح امام رضا…