شهیده

 اسرار زيادي در زيارت علي بن موسي الرضا عليه السلام در ماه رجب

و جود دارد كه دانستن آن انسان را بر آن مي دارد كه در ماه رجب خود را

به حرم ملكوتي آن حضرت برساند و باطن و ضمير خود را

به انوار درخشان آن حرم الهي صفا بخشد.

در اينجا براي پي بردن به سر استحباب زيارت امام رضا عليه السلام

به مطلبي كه حضرت علامه طهراني قدس الـله نفسه الزكيه در كتاب نفيس روح

مجرد آورده اند اكتفا مي كنيم ، ايشان پس از نقل روايات در فضيلت

زيارت آنحضرت بطور مطلق در آخر اشاره مي كنند به روايتي

از أحمد بن محمّد بن أبى نصر بَزَنْطىّ كه مي گويد: من در كتاب حضرت

امام أبو الحسن الرّضا عليه السّلام خواندم: به شيعيان من برسانيد كه:

زيارت من در نزد خداوند معادل با هزار مرتبه حجّ بيت الله الحرام را

انجام دادن است. بَزَنْطى ميگويد: من از روى تعجّب به حضرت

أبو جعفر امام محمّد تقىّ عليه السّلام عرض كردم: هزار حجّ؟!

فرمود: آرى قسم به خدا! و هزار هزار حجّ براى كسيكه زيارت كند

او را در حاليكه عارف به حقّ وى باشد.» «بارى، با ملاحظه آنچه ذكر شد،

شايد بدست آيد سرّ استحباب زيارت حضرت ثامن الائمّه عليه السّلام در ماه

رجب المرجّب، و ارتباط قويم آن زيارت با زيارت بيت الله الحرام.

چرا كه شهر رجب از ماههاى حرام است كه تك افتاده است،

به خلاف ذو القعدة الحرام و ذو الحجّة الحرام و محرّم الحرام كه اين سه ماه،

متوالى و پى در پى‏اند؛ و در ماه رجب جنگ حرام است، و داراى اعتبار و

خصوصيّاتى است كه آنرا از سائر ماهها متمايز ميگرداند؛ و شهر الله است؛

و براى بسيارى از سالكان راه خدا، در ماه رجب فتح باب مى‏شود.

ولادت أمير المؤمنين و بعثت رسول الله صلواتُ الله و سلامُه عليهما موجب

مزيد تكريم و تشريف اين ماه شده است. بنابراين هيچيك از أقسام عمره،

چون عمره رجبيّه نيست؛ و در فضيلت، با فضيلت حجّ فقط يك درجه فرق دارد.

و در اين روايت أخير ديديم‏ زيارت حضرت امام هشتم براى شيعيان خُلَّص و

عارفان به مقام و منزلت و حقّ او، ثواب هزار و يا هزار هزار حجّ بر آن

مترتّب است. و أبداً جاى استبعاد نيست؛ زيرا حيات كعبه به ولايت است.

بنابراين ولايت محور است و كانون، و كعبه در حكم محيط پرگار است.

نمى‏بينى چگونه مردم دور كعبه‏اى كه علىّ در آن متولّد شده است دور ميزنند و

طواف مى‏كنند و خواهى نخواهى طوعاً أو كرهاً ناچارند تسليم آن حقيقت و

واقعيّت شوند؟! همه مسلمين چه شيعه و چه عامّه بر سر سفره آنحضرت

نشسته‏اند، چرا كه بقدرى گسترده است كه در برابرش سفره دگرى متصوَّر

نيست. بلكه همه عالم از بركات وجودى و از ولايت تكوينيّه و وجوديّه آنحضرت

متمتّع‏اند. در اينصورت مبادا استبعاد كنى كه چطور مى‏شود ثواب يك زيارت

حضرت امام رضا عليه السّلام عارِفًا بِحَقِّه، معادل با ثواب هزار هزار حجّ

باشد؟! آنجا كعبه ظاهر است و اينجا كعبه باطن.

آنجا تكليف است و اينجا محبّت. آنجا جسم است و اينجا جان‏.»